AKTUALNOŚCI

Choć w naszym Ogrodzie widać już (i słychać!) wiosnę, nadal wspominamy tegoroczne, bardzo udane i sympatyczne Zimowe Ptakoliczenie. W naszej ogrodowej wycieczce wzięło udział 13 uczestników, a udało nam się zaobserwować 237 ptaków z 18 gatunków. Swoje wdzięczne sylwetki zaprezentowały nam: bogatka, czarnogłówka, dzięcioł duży, gawron, gęgawa, grubodziób, jastrząb, kos, kowalik, kwiczoł, modraszka, paszkot, sosnówka, sójka, sroka, wrona siwa, zięba. Aż do ostatniej chwili ukrywał się raniuszek, który pozwolił nam sie zobaczyć na samym końcu - tuż koło Pawilonu Ekspozycyjno-Dydaktycznego.

Zbiorcze wyniki dla całej Polski można zobaczyć na stronie Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków (OTOP)

Serdecznie zapraszamy na wycieczkę ornitologiczną po Ogrodzie Botanicznym, która odbędzie się w ramach ogólnopolskiej akcji – Zimowe Ptakoliczenie 2023.

Spotkamy się w piątek 27.01.2023, o godz. 9:00 przy bramie głównej Ogrodu Botanicznego. Podczas około dwugodzinnego spaceru postaramy się zaobserwować jak najwięcej ptaków. Wyniki naszych obserwacji zostaną przesłane do koordynatora akcji - Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Zimowe Ptakoliczenie odbywa się tradycyjnie w ostatni weekend stycznia, a w tym roku obchodzimy 19 „urodziny” tej imprezy.

Osoby chętne do wzięcia udziału w naszej wycieczce prosimy o wcześniejsze zapisy, ponieważ liczba miejsc jest ograniczona. Zapraszamy osoby dorosłe oraz dzieci powyżej 10 lat wraz z opiekunami.

Zainteresowani mogą zgłaszać się e-mailowo: krylas(at)amu.edu.pl  lub telefonicznie: 61-829-2004.
Zapisujące się osoby prosimy o informację, czy posiadają własne lornetki.

Zachęcamy Państwa do wzięcia udziału w projekcie naukowym związanym z uprawą fasoli.

W ramach udziału w eksperymencie, otrzymają Państwo nasiona różnych odmian fasoli z przeznaczeniem do uprawy we własnym ogródku.

Szczegóły pod linkiem:

https://www.pulsesincrease.eu/pl/experiment

Serdecznie zapraszamy do Ogrodu Botanicznego UAM na wystawę plenerową „Woda w ogrodzie – zaproszenie dla dzikiej przyrody”. Wielkoformatowe tablice z pięknymi zdjęciami prezentują szczególnie dekoracyjne, a jednocześnie rodzime i cenne dla naszej przyrody gatunki roślin, które możemy zaprosić do oczka wodnego w swoim ogródku. Wystawa wprowadza nas także w tematykę problemów wodnych, m.in. suszy oraz zmian klimatycznych, których skutki odczuwamy w Polsce już od jakiegoś czasu. Podpowiadamy jak można racjonalnie zagospodarować wodę deszczową, aby nieco zminimalizować te problemy, a przy okazji stworzyć atrakcyjne dla ludzi i ważne dla przyrody zakątki.

 Wystawa składa się z 31 tablic, które układają się w ścieżkę od furtki przy parkingu (wjazd obok Technikum Energetycznego) w stronę bramy głównej, a następnie przez plac, w kierunku Pawilonu Ekspozycyjno-Dydaktycznego.

Wystawa została zrealizowana w ramach przedsięwzięcia: „Oczka wodne w ogrodach jako forma ochrony bioróżnorodności i zasobów wodnych – wystawa edukacyjna w Ogrodzie Botanicznym UAM w Poznaniu”, dofinansowanego przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu.

Lokalizacja wystawy zaznaczona na czerwono: 

W dniach 17-18 września zapraszamy do Ogrodu na wystawę pt. "Grzyby naszych lasów". Na tarasie Pawilonu Ekspozycyjno-Dydaktycznego zostaną zgromadzone żywe okazy grzybów. Przez cały weekend pasjonaci grzybobrania będa mieli okazję do rozmowy z grzyboznawcą, a w godzinach 11:00-16:00 dzieci będą mogły wziąć udział w konkursach i zabawach przyrodniczych zorganizowanych przez Dział Edukacji Ogrodu Botanicznego UAM oraz Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego.

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 19 sierpnia br. zmarł

Pan profesor zwyczajny dr hab. Aleksander Łukasiewicz

(1924-2022)

wieloletni dyrektor Ogrodu Botanicznego UAM w Poznaniu.

Z wykształcenia rolnik i botanik, Pan Profesor Łukasiewicz był zawodowo związany z „Botanikiem” od 1951 roku jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Pracę naukową łączył wtedy z opieką merytoryczną nad wszystkimi działami Ogrodu i z funkcjami administracyjnymi. W 1952 r., z uwagi na zbyt duże obciążenie zawodowe ówczesnego dyrektora Ogrodu Pana Prof. Zygmunta Czubińskiego, Pan Prof. Łukasiewicz został bezpośrednim kierownikiem Jednostki, także po śmierci prof. Czubińskiego w 1967 roku. W 1981 roku nominowano go na dyrektora Ogrodu i funkcję tę sprawował aż do emerytury w 2000 roku. Dzięki jego zaangażowaniu i ciężkiej pracy nastąpiła odbudowa i rozwój zniszczonej po II wojnie światowej w 80% kolekcji roślinnej Ogrodu.

Nie sposób wymienić wszystkich zasług Pana Profesora dla Ogrodu. Udało mu się dwukrotnie powiększyć jego powierzchnię o nowe tereny, dla których razem z Panem mgr inż. Stanisławem Raczkowskim opracowali projekt zagospodarowania. Od podstaw stworzył gospodarczą i naukową bazę Ogrodu. Pod kierownictwem Pana Profesora Łukasiewicza przebudowano Działy Systematyczny, Biologii oraz Geografii Roślin, powiększając ich kolekcje roślinne, kształtując odpowiednie dla nich warunki glebowe i wprowadzając nowy układ w postaci regularnych poletek. Zmodernizowany został także centralny Dział Ozdobny, wybudowano akwen dla roślin wodnych i błotnych oraz założono kwaterę rzadkich i ginących roślin mezofilnych, a dla roślin psammofilnych została usypana wydma. Pan Profesor przyczynił się także do rozbudowy infrastruktury Ogrodu w postaci budynków gospodarczych oraz pracowni i pomieszczeń dla pracowników naukowych, szklarni i dróg.

Prawdziwą perełką i spuścizną po Panu Profesorze pozostanie Alpinarium Ogrodu Botanicznego. O ogromie wykonanej przez niego pracy świadczy fakt, że gruntowana przebudowa i rozbudowa istniejącego wcześniej niewielkiego Alpinarium zajęła mu 32 lata (1968-2000). W tym czasie powierzchnię tego Działu zwiększono z ok. 500 m² do ok. 5000 m². Aby zapewnić korzystniejsze warunki dla rozwoju wzbogaconej kolekcji roślin górskich sprowadzono 3000 ton materiału skalnego i dowieziono duże ilości żyznej ziemi. Na uznanie zasługuje fakt, że prace te wykonano w większości ręcznie, opracowując oryginalne rozwiązania przy budowie jak i tworzeniu siedlisk dla roślin. Pan Profesor nie tylko był autorem koncepcji nowego Alpinarium, ale także stale uczestniczył w jego budowie.

Jego staraniom zawdzięczamy ponadto możliwość podziwiania w Ogrodzie największego głazu narzutowego w Polsce oraz wielu eratyków (kamieni narzutowych) ustawionych na jego terenie.

Profesor Łukasiewicz pozostawił po sobie bogaty dorobek w postaci licznych publikacji z zakresu introdukcji i aklimatyzacji roślin, morfologii i rozwoju organów podziemnych i nadziemnych roślin, terenów zieleni i kształtowania środowiska przyrodniczego w aglomeracjach miejskich oraz ogrodów botanicznych i kwiaciarstwa. Jest autorem min. wielokrotnie wznawianego „Przewodnika po Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu”.

Przez wiele lat sprawował funkcję Przewodniczącego Komisji Ogrodów Botanicznych przy Komitecie Botaniki PAN. Był też współtwórcą i organizatorem programu budowy nowych ogrodów botanicznych w Polsce. Przynależał i pełnił funkcje w wielu Towarzystwach Naukowych takich jak Poznański Oddział „Polskiego Towarzystwa Botanicznego”, Komisja Biologiczna „Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk” czy „Stowarzyszenie Naukowego Inżynierów i Techników Ogrodnictwa”. Był członkiem Rady Naukowej Ogrodów Botanicznych Uniwersytetów Warszawskiego, Wrocławskiego oraz Marie Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Ogrodów Botanicznych w Powsinie i Łodzi oraz Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku. Należał też do Rady Redakcyjnej Sekcji Dendrologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego i publikacji Arboretum Kórnickiego. Był ekspertem w zakresie przestrzennego rozwoju i zagospodarowania zieleni w aglomeracjach miejskiej. Pełnił tez funkcje w „Poznańskim Komitecie Ochrony Środowiska” oraz w Komisji ds. Ochrony Zieleni przy „Poznańskim Komitecie Ochrony Środowiska Człowieka”.

Dzięki jego staraniom, w 1981 roku, Ogród uzyskał status międzywydziałowej jednostki uniwersyteckiej z odrębnym budżetem, statutem i Radą Naukową, naukowo i dydaktycznie związanym z ówczesnym Wydziałem Biologii i Nauk o Ziemi, a dzisiaj z Wydziałem Biologii.

W uznaniu zasług Pan Profesor został odznaczony licznymi medalami w tym: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Palmae Universitatis Studiorum Posnaniensis”, czy Odznaką Honorową Miasta Poznania.

Można powiedzieć, że największą pasją i miłością Pana Profesora był Ogród Botaniczny UAM. Pan Profesor przebywał w nim praktycznie siedem dni w tygodniu, przez cały rok. Nawet będąc na emeryturze często go odwiedzał, a jeszcze w sierpniu br. można go było spotkać spacerującego w towarzystwie córki po ścieżkach Ogrodu. Byliśmy pewni, że Pan Profesor będzie świętował razem z nami nadchodzącą rocznicę 100-lecia powstania Ogrodu Botanicznego. Byli niemal równolatkami. Niestety, tak się nie stanie.

Tegoroczne lato pod względem upałów może przywodzić na myśl to z południa Europy. W naszym Ogrodzie o krajach śródziemnomorskich dodatkowo przypominają pochodzące stamtąd rośliny. Właśnie dojrzały pierwsze owoce figowca pospolitego. Poza okazami znajdującymi się w szklarniach, dwa figowce są uprawiane w gruncie. Jeden, o dojrzałych już owocach, znajduje się na terenie gospodarczym. Drugiego można zobaczyć przy wejściu do Alpinarium. Jego figi są jeszcze małe i zielone, ale to dość duży krzew. Jeżeli ktoś chce się poczuć jak na wakacjach w Chorwacji, może usiąść na ławeczce pod jego gałęziami.

Wystawa została udostępniona przez Śląski Ogród Botaniczny.